เมื่อเราสูงวัยขึ้น

สวัสดี เพื่อน ๆ ผู้อ่านทุกท่าน
   
          ยินดีเป็นอย่างยิ่งที่ได้มีโอกาสในการพูดคุย แบ่งปันความรู้ และความรู้สึกให้กับผู้ที่รักการอ่านบนหน้าจอทุกคน วันนี้  แมวแจวเรืออยากบอกกับเพื่อน ๆ ว่า อนิจจังโลกนี้หนอช่างไม่เที่ยงจริง ๆ เมื่อก่อนก็ทนงตัวเองเสมอเลยว่า สายตาเราดีมากมองอะไรก็ชัดเจน ไม่ว่าจะอยู่ในระยะไกลหรือใกล้เพียงใด มี saleman มาวัดสายตา ขายแว่นตา เรานี้รีบหนี้เลยเพราะคิดว่าไม่จำเป็น จะตัดไปทำไมให้เปลืองเงิน 
แต่ทว่า ช่วง สัปดาห์นี้ นั่งพิมพ์งานหน้าจอมากไปหน่อย  รู้สึกปวดหัวจี๊ดๆ บ่อยครั้ง  เริ่มเบลอ มองอะไรไม่ค่อยชัดแล้ว  อนิจจัง  ถึงเวลาแล้วเหรอเนีี่ย  คงหนีไม่พ้นร้านขายแว่นตาซะแล้วมั้ง
         เมื่อสูงวัยขึ้น ก็เป็นเช่นนี้เอง  ก็ได้คำแนะนำจากผู้ร่วมงาน คือ อาจารย์โสภณ เปียสนิท ท่านบอกว่าให้บริหารกล้ามเนื่้อตา  ด้วยวิธียกน้ิวชิี้ขึ้นให้อยู่ในระดับสายตา  ยื่นไปข้างหน้า ห่างจากใบหน้าประมาณ 1 ช่วงแขน และเพ่งสายตาที่ปลายน้ิวชืีนั้น ค่อย ๆ ดึงเข้าใกล้ตา และ ดึงเข้า ออก นับไปประมาณ 60 คร้้งก็จะดีขึ้น  ใครสนใจก็ลองทำดูนะ    อาการปวดตาค่อย ๆ บรรเทาจริง  ขอยกคุณความดีนี้ให้ อ.โสภณ ด้วยนะคะ  แล้วจะลองทำดูบ่อย ๆ แล้วคุณล่ะเร่ิมทำหรึอยัง